Sander Saes (27) uit Tungelroy is een geboren ondernemer. Stilzitten is dan ook niet aan hem besteed. De jonge boer heeft een eigen vleeskuikenbedrijf, runt samen met zijn vader een gesloten zeugenbedrijf met vleesvarkens en heeft een eigen handelsonderneming. “Van niks doen word ik ongelukkig”, aldus Sander.
Sander is geboren in Weert en groeide op tussen het vee. “Mijn opa was de eerste in de familie die dieren hield, waaronder kippen, zeugen en kleinvee”, vertelt hij. “Mijn vader nam de dieren over van mijn opa en heeft met de bouw van professionele stallen een deskundig bedrijf opgebouwd.” Sander herinnert zich nog goed dat zijn vader hem al op jonge leeftijd betrok bij het bedrijf. “Als klein jongetje nam hij mij mee op de tractor tijdens het voeren van de varkens. Ik zie mezelf nog zitten, stiekem knabbelend aan het varkensvoer”, lacht Sander. Hij weet niet beter dan altijd omringd te zijn geweest door dieren. Zijn familie zag zijn ambitie om met dieren te werken en voorzag dat hij de opvolger van het bedrijf zou worden. “Daar hebben ze mooi gelijk in gehad.”
Een bredere kijk
In 2004 moest de familie Saes verhuizen omdat hun stallen te dicht bij Nationaal Park De Grote Peel stonden. De familie kocht een nieuw stuk grond in Tungelroy en bouwde daar meerdere varkensstallen. Sander begon daar al op jonge leeftijd mee te werken. “Op mijn twaalfde bracht mijn vader me hier dagelijks naartoe, met mijn lunchtrommel in mijn hand, en hij kwam me pas ’s avonds weer ophalen”, vertelt Sander. “Toen liep ik al volledig mee in het bedrijf.” Zijn passie voor dieren zorgde ervoor dat hij na de middelbare school een opleiding tot varkenshouder volgde aan de agrarische school in Helmond. Deze opleiding gaf hem de benodigde kennis om een varkensbedrijf te runnen. De school verplichtte de studenten echter ook om een tweede stage te lopen, in een andere sector. “Ik vond dat niet nodig, maar het bleek een goede zet”, zegt Sander. “Tijdens mijn stage bij het pluimveebedrijf van Henk en Jolanda van de Kruijs ontdekte ik dat deze sector ook heel goed bij mij paste. Het was mijn motivatie om ook een pluimveebedrijf te beginnen. Ik ben mijn opleiding dankbaar voor deze verplichte stage; het geeft je een bredere kijk op wat er mogelijk is als boer. Daarom raad ik ook andere (jonge) boeren of ondernemers aan om bij andere bedrijven een kijkje te nemen. Daar kun je ontzettend veel van leren.”
Druk, drukker, drukst
In 2016 kocht Sander een locatie in Tungelroy en startte hij zijn eigen vleeskuikenbedrijf, dat zich op een steenworp afstand bevindt van het vleesvarkensbedrijf dat hij met zijn vader runt. Sander beschouwt het als zijn verantwoordelijkheid om de dieren zo goed mogelijk te laten opgroeien. Dit is ook een van de redenen waarom hij sinds 2022 alleen nog kippen met het Beter Leven-keurmerk houdt. Om in de supermarktschappen te komen met zo’n keurmerk gelden strenge eisen. “Deze kippen leven langer dan reguliere kippen”, legt Sander uit. “Er worden minder dieren per vierkante meter gehouden en ze hebben deels een buitenverblijf. Ik ben blij dat ik deze overstap heb gemaakt. Met deze verbeteringen in het leven van de kippen kan ik een product leveren voor de Nederlandse markt, waar ik als pluimveehouder trots op kan zijn.”
Sander neemt niet alleen de praktische taken op zich als boer, maar hij is ook verantwoordelijk voor de administratieve zaken. Dit doet hij bewust, omdat hij elke dag precies wil weten hoe zijn bedrijf er financieel voorstaat. “Als ondernemer ben je namelijk verantwoordelijk voor je eigen financiën, maar het is ook mogelijk dat dit je fataal kan worden. Daarom wil ik alle touwtjes zelf in handen houden.” Sanders leven bestaat veelal uit bomvol geplande dagen, maar dat vindt de boer niet erg. “Van niks doen word ik ongelukkig”, vertelt hij. Onlangs heeft hij echter wel hulp aangenomen als ondersteuning voor zijn taken. “Stagiair Mitchell is mijn rechterhand en staat dag en nacht voor me klaar. Zelfs als er een noodgeval is op een weekendavond, is hij snel ter plaatse. In ruil daarvoor mag hij ook later beginnen als hij een avond op stap gaat en de volgende ochtend problemen ondervindt met opstaan. Een goede werkrelatie vereist geven en nemen.”
Relatie
Nicolle, de vriendin van Sander, komt oorspronkelijk uit Reuver en ze leerden elkaar drie jaar geleden kennen. Destijds werkte ze als communicatiemedewerker bij een adviesbureau en hielp Sander bij het aanvragen van een vergunning voor zijn loods. “Zo is het balletje gaan rollen”, zegt Sander. Inmiddels vormt het stel een echt team. “Nicolle begrijpt mijn leven omdat ze vroeger thuis ook vee hadden. Ze snapt dat ik ‘s ochtends niet weet hoe laat ik ’s avonds klaar ben met werken. Gelukkig heeft ze zelf ook een drukke agenda. Ze werkt vier dagen per week en is daarnaast onder meer communicatiemedewerker voor de Boeren van Weert. We hebben één vast moment per dag waarop we vrijhouden voor elkaar: het avondeten. Daar komt niets tussen.” Als ze vrije tijd hebben, gaan Sander en Nicolle graag naar feestjes, festivals en kermissen. Sander is ook actief in verschillende besturen, zoals die van het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontact (NAJK), waarvoor hij uitstapjes naar verschillende boerenbedrijven organiseert. “Op die manier maken de jongeren kennis met verschillende sectoren. Zoals ik al aangaf, is dit belangrijk voor hun persoonlijke ontwikkeling.”
Saes Trading
Sander is naast ondernemer ook een geboren handelaar, zo zegt hij zelf. Hij koopt graag tweedehands spullen online om ze op te knappen en door te verkopen. “Handel betekent voor mij geld verdienen zonder veel risico te lopen.” Hij heeft een officieel bedrijf opgericht genaamd Saes Trading voor deze extra bijverdienste. Handelen zit al van jongs af aan in zijn bloed. Toen hij ongeveer tien jaar oud was, vergezelde hij zijn vader al bij het inkopen van kippen. Van zijn eigen zakgeld kocht hij een paar kippen, waarna hij kuikens uitbroedde en verkocht. Zo had hij op jonge leeftijd al een aardig verdienmodel te pakken. Nu hij volwassen is, is handelen voor hem dagelijkse kost geworden. “Het is een lichte verslaving. Als mijn vriendin en ik op de bank tv kijken en de serie niet spannend genoeg is, scroll ik ondertussen op mijn telefoon op zoek naar koopjes”, zegt Sander. Hij heeft een zwak voor producten die iets met een motor te maken hebben. Zijn grote liefde zijn quads, een hobby die hij vroeger op professioneel niveau beoefende. Hij moest hiermee stoppen toen hij een som geld van de bank leende om zijn eigen bedrijf op te starten. Om de risico’s te beperken, zoals het risico om verongelukt te raken of te overlijden, heeft hij een clausule getekend, waaronder een verbod op motorsport. Want als er iets met hem gebeurt, staat er niemand garant voor het geleende geld. Daarom rijdt hij nu alleen nog maar hobbymatig op zijn quad en handelt erin om toch verbonden te blijven met zijn passie.
Opvolger
Nu zijn vader bijna de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, is Sander van plan om het varkensbedrijf in zijn geheel over te nemen. Zijn zusje volgt momenteel een opleiding in de zorg en heeft plannen om in dit werkgebied aan de slag te gaan. Sander kijkt ernaar uit om de rest van zijn leven boer te mogen zijn. “Met alle veranderingen in wet- en regelgeving voor boeren die momenteel gaande zijn in ons land, hoop ik dat wij, jonge boeren, over tien jaar nog steeds kunnen blijven voortbestaan in Nederland. Eerlijk gezegd heb ik hier goed vertrouwen in.”
